Tijdens mijn vakantie merkte ik dat mijn longen het zwaar hadden. Er was hele droge lucht, zodat ik lastiger kon ademen, maar ook sloeg ineens het verdriet toe toen ik zag hoe zwaar het soms kan zijn voor sommige mensen. Ineens overviel me het zware bestaan in sommige delen van de wereld.

Tijd voor de longen! Zodat de qi kan stromen, het verdriet kan stromen en ik weer vrij kan ademen. Dat verdriet en bezorgdheid transformeert in aanwezig zijn met alles wat er is, met een groot HART. Niet naar binnenkeren en vastzitten, maar ademen vanuit vertrouwen.

De longmudra, ringvinger, de klank SONG (laat los, ontspan, ontspan, ontspan voorbij ontspannen)
En de beweging, waarbij je je longen masseert en vastzittende qi losmasseert, ruimte geeft aan het longgebied.

Het werkt! Dit weekend komt de vastzittende qi los. Wel even ziekjes, verkouden, kuchen, hoesten, maar eindelijk komt het los en voel ik de vrijheid eraan komen.